Muay Thai: สรุปจากหนังสือ

มวยไทย Muay Thai

มวยไทยเป็นศิลปะการต่อสู้ที่มีความโดดเด่นด้านเทคนิคการคอคู่ต่อสู้ ซึ่งเป็นการใช้ทั้งร่างกายและใจ สำหรับการต่อสู้ที่ใช้ร่างกายเป็นอาวุธ โดยเป็นที่รู้จักว่าเป็น "นวอาวุธ" ซึ่งประกอบด้วยการโจมตีจากร่างกายทั้งหมัด เข่า ศอก และเท้า หากมีการเตรียมตัวจากร่างกายที่ดี จะก่อให้เกิดนักสู้มีอนุภาพอย่างมาก มวยไทยเป็นที่แพร่หลายในระดับนานาชาติในช่วงศตวรรษที่ยี่สิบ เมื่อเหล่านักมวยไทยสามารถเป็นฝ่ายชนะนักต่อสู้ ป้องกันตัวที่มีชื่อเสียงในการแขนงอื่น ซึ่งการแข่งขันมวยไทยในระดับอาชีพ ได้รับการดูแลจากสภามวยไทยโลก ปัจจุบัน ทางสหพันธ์มวยไทยสมัครเล่นนานาชาติ มีแผนที่จะพลักดันกีฬามวยไทยเข้าสู่กีฬาโอลิมปิก และในปี พ.ศ.2557 ทางองค์การสหพันธ์ประชาชาติได้ให้การยอมรับมวยไทยเป็นกีฬาแห่งประชาคมโลก โดยมีการลงนามข้อตกลงร่วมมือกับสภามวยไทยโลกและสหพันธ์มวยไทยสมัครเล่นนานาชาติ

กติกาของมวยไทยว่าด้วยเรื่องของ สังเวียน อุปกรณ์สังเวียน นวมของผู้แข่งขัน ผ้าพันมืออย่างอ่อน เครื่องแต่งกาย การจำแนกรุ่นและการชั่งน้ำหนัก การไหว้ครูและจำนวนยก คุณสมบัติของนักมวย จำนวนพี่เลี้ยงของนักมวย คณะกรรมการ จำนวนผู้ตัดสิน ผู้ชี้ขาด ผู้ตัดสิน ประธานผู้ตัดสิ้น ผู้รักษาเวลา ผู้ประกาศ การตัดสิน การให้คะแนน การชกที่ผิดกติกา การฟาล์ว การล้ม คุณสมบัติของแพทย์สนาม การปฏิบัติหน้าที่ของแพทย์ การตรวจทางการแพทย์ กรรมวิธีภายหลังการน็อคเอ๊าท์ เทคนิคนิเกิลน็อคเอ๊าท์ การใช้ยา การตีความและจรรยาบรรณของผู้ชี้ขาด/ผู้ตัดสิน โดยในแต่ละกฎต่างมีรายละเอียดเพื่อใช้กำหนดการใช้กฎอย่างถูกต้อง และเป็นไปในทิศทางเดียวกัน และมีความเข้าใจตรงกันทุกฝ่าย

อย่างที่ได้กล่าวไว้ข้างต้นว่ามวยไทยคือศิลปะการต่อสู้แขนงหนึ่งที่มีความหลากหลายแต่ต่างที่มาของแต่ละจังหวัด ศิลปะมวยไทยเป็นหัวใจสำคัญที่ออกมานำเสนอให้เห็นว่า นอกจากมวยไทยซึ่งเป็นศิลปะการต่อสู้ป้องกันตัวจะมีลีลาการร่ายรำท่าทางหรือการมุ่งใช้ความแข็งแรง คล่องแคล่วของร่างกายและยังประกอบด้วยเรื่องราวของปรัชญาทางพุทธศาสนา เพื่อเป็นแนวทางให้ผู้ที่สนใจได้ใช้เพื่อการศึกษา ค้นคว้าถึงภูมิทั้งหมดของศิลปะอันน่าภูมิใจของไทยและศิลปะมวยไทยมีจดประสงค์เพื่อให้ศิลปะมวยไทยเป็ยมรดกของคนไทยต่อไป จากรุ่นสู่รุ่น ไม่ใช่แค่ศิลปะมวยไทยอย่างเดียว แต่รวมไปถึงมรดกทางวัฒนธรรม ประเพณี ความเชื่อต่างๆ ที่มีความเกี่ยวข้องกับศิลปะมวยไทย และศิลปะมวยไทยยังหมายถึงแม่ไม้มวยไทยที่เป็นพื้นฐานของมวยไทย ซึ่งผู้ฝึกมวยไทยต้องเรียนรู้และปฏิบัติให้ได้ก่อนที่จะไปฝึกลูกไม้ โดยมีแม่ไม้มวยไทยที่แบ่งได้หลายประเภท เช่น การสลับฟันปลา ปักษาแหวกรัง ชวาซัดหอก อิเหนาแทงกริซ ยอดเขาพระสุเมรุ มอญยันหลัก จระเข้ฟาดหาง หักงวงไอยรา นาคาบิดหาง เป็นตัน